W obecnej dobie pandemii, WHO daje szereg różnych zaleceń (np. z 15.03.2020), dotyczące również stosowania dezynfekcji. Do chemicznych „czyścicieli” zaliczamy: wybielacz, chlor, rozpuszczalniki, 75% spirytus, ocet, chloroform itp. Natomiast wykorzystanie tych środków do dezynfekcji w formie ciekłej jest ograniczone. Nawet promienie ultrafioletowe mają swoje ograniczenia – działają tylko tam, gdzie padają, pozostawiając miejsca niesterylizowane.
Takie ograniczenia nie występują przy ozonowaniu, które gwarantuje maksymalną skuteczność odkażania. Ze wszystkich znanych środków dezynfekujących tylko ozon w formie gazu przenika do 3 mm w betonowe ściany. Wszelkie małe pęknięcia, szczeliny, porowate struktury są dla niego również dostępne. Dezynfekcja ozonem jest całkowicie bezpieczna dla różnych materiałów (szczególnie w przypadku książek, podręczników, dokumentacji, archiwów) oraz w sytuacji, gdy niemożliwe jest użycie innych chemicznych, płynnych środków (np. ściany, meble, materace, dywany, miękkie zabawki, porowate powierzchnie, ciepła odzież wierzchnia, obuwie itp.).